Vraag mij niet te herinneren
Breng het niet aan mijn verstand
Laat mij weten dat je hier bent
Kus mijn wang en pak mijn hand
Ik ben verward, je wil het niet weten
Ik ben verdrietig en de weg kwijt
Maar ik heb je heel hard nodig
Hou me vast voor ik wegglijd
Wees naar mij altijd geduldig
straf mij niet, word niet gestrest
ik weet echt niet wat ik doe
maar volgens mij doe ik mijn best
Vergeet niet: ik heb je nodig
Weet: mijn beste tijd is voorbij
Sta mij bij tot aan het einde
Heb mij lief en blijf bij mij
Oorspronkelijk “The Alzheimer’s Poem” van Owen Darnell, vertaling Nicoline van der Eyden-Welsch